W tym roku dedykujemy Wam słowo z Pisma Świętego, z Ewangelii Łukasza 9, 11:
„A tłumy, dowiedziawszy się o tym, poszły za nim.
Przyjąwszy je, mówił do nich o Królestwie Bożym
i leczył tych, którzy potrzebowali uzdrowienia”.
Cokolwiek wydarzy się Wam młodym ludziom w Waszym życiu, to czujcie się mile widziani u Pana Jezusa. Nigdy nie zwlekajcie z pójściem do Niego!
Nauka religii, którą przyjmowaliście lub nadal przyjmujecie, umożliwia Wam zrozumieć wolę Boga: On Was powołał do swego Królestwa. Duch Święty chce Wam pozwolić odkryć to Królestwo. Wraz z rozwojem poznania Jezusa Chrystusa dojdziecie do tego samego wniosku, co Wasi przodkowie: Pan jest zawsze większy niż myślimy. Im bardziej Go poznajemy, tym bardziej Go miłujemy!
Odpowiadajcie na wezwanie Pana, bądźcie aktywni w wypełnianiu woli Bożej, wyznajcie swoją wolę do naśladownictwa Jezusa Chrystusa i do wyznawania wiary, poświadczajcie swoje zaufanie do Pana i do Jego Kościoła poprzez słuchanie kazania i przyjmowanie sakramentu.
Pan Jezus przyjmuje tych, którzy Jego naśladują. Jezus Chrystus serdecznie wita wszystkich i to bez wyjątków. Błogosławieństwo, którego udziela, nie jest zależne ani od pochodzenia, ani od wyglądu, ani od zdolności, ani nawet od błędów. Decydujące jest tylko jedno: decyzja, aby Jego naśladować, a to oznacza mieć Go za wzór i ideał życiowy, coraz bardziej ujawniać Jego usposobienie, nastawienie i postawę oraz w tym względzie stawać się coraz bardziej podobnym do Niego w relacjach z Bogiem i z ludźmi.
Ślubowaniem naśladownictwa Pana Jezusa wyrażacie swoje zdecydowanie do posłuszeństwa wobec Jego prawa, do postępowania według Jego przykładu, do wejścia do Jego Królestwa i bycia z Nim na wieki.
Pan „mówił… o Królestwie Bożym”. Błogosławieństwo Boże zawiera obietnicę, że Jezus Chrystus tym, którzy do Niego przychodzą, daje pewność, że przez apostołów będzie im głosił to, czego potrzebują do przygotowania się na ponowne przyjście Chrystusa, podczas którego zabierze do siebie tych, którzy na Jego przyjście czekali i się przygotowali do wejścia do Jego Królestwa.
Pan leczył tych, „którzy potrzebowali uzdrowienia”. Nawet gdy zdecydowaliście się wyrzec zła, to nie będziecie w stanie pozostać bez grzechu, gdyż żaden człowiek nie jest doskonały. Pan Jezus jednakże nie patrzy na ilość popełnionych grzechów, ale na postawę serca. Zawsze jest gotowy odpuścić tym, którzy są pokorni i poznają, że potrzebują łaski Bożej, tym, którzy szczerze pokutują i pragną odpuszczenia grzechów.
Pan też „karmi”, o tym jest mowa w kolejnych wersetach po zacytowanym słowie biblijnym. Tam jest mowa o tym, że gdy skończył nauczać, to nakarmił ludzi. Wszyscy zostali nasyceni, a jedzenia jeszcze było pod dostatkiem. Relacja o cudownym nakarmieniu z jednej strony wskazuje na pokarm duchowy, a z drugiej strony na pokarm ziemski.
Pan daje pokarm duchowy w postaci chleba Słowa Bożego i świętej wieczerzy. Pokarm ten daje nam siły do dotrzymywania naszego ślubowania, dochowania wierności Panu i do osiągnięcia celu wiary, wejścia do wiecznej społeczności z Trójjedynym Bogiem. Pan daje też pokarm ziemski. Bóg zajmuje się także naszym ziemskim życiem. Daruje nam chleb powszedni i nas strzeże.
Pan Jezus błogosławi tych, którzy Go naśladują: Napełnia ich serca swoim pokojem i swoją radością. Dopóki będą mocno zdecydowani do wypełniania złożonego ślubowania dochowania wierności Panu, Bóg obficie będzie udzielał swoich łask, tak że będą w stanie w swoim otoczeniu czynić coś dobrego.
Pan Jezus błogosławi tych, którzy Go naśladują: obszernie ich nauczając, darując im swoją łaskę, karmiąc ich duszę i strzegąc ich życie, napełniając ich serce swoją radością i swoim pokojem, wyposażając w to, co jest niezbędne do czynienia dobrego. A co pośród tego, co dobre, jest najprzedniejsze, to głoszenie ewangelii, głoszenie nauki Jezusa Chrystus i Jego apostołów. Pamiętajcie, że tłumy musiały się najpierw dowiedzieć, aby poszły za Panem, a dziś od ciebie niech dowiedzą się o Panu, o Jego ponownym przyjściu, o Jego Królestwie.
Stawiajcie wyraźne akcenty na rzecz wiary chrześcijańskiej i zaapelujcie o to do innych. Wielu ludzi zadaje sobie wiele trudu, aby obwieszczać swoje zdanie, informować wszystkich o wszystkim. Gdy jednak chodzi o hierarchię wartości chrześcijańskich w życiu, w społeczeństwie, to ludzie ograniczają się do narzekania na utratę ich znaczenia. Postawcie wyraźny akcent, wyraźny znak – w końcu istnieje publiczna forma wyznawania wiary poprzez swój udział w nabożeństwie, a na nim poprzez swój udział w świętej wieczerzy. Jeżeli chcesz wyznawać, że Jezus Chrystus jest twoją drogą, twoją prawdą, twoim życiem, twoim pomocnikiem i orędownikiem, twoim Zbawicielem, to uczestnicz w świętej wieczerzy!
Aktywnymi bądźcie w duchu Jezusa Chrystusa, ponieważ sama wdzięczność i uwielbienie Boga, to nie wszystko. Praktykować postępowanie w duchu Jezusa Chrystusa można poprzez słuchanie i przyjmowanie kazania, poprzez przyjmowanie świętej wieczerzy i poprzez modlitwy pełne nieograniczonego zaufania Bożego.
Z serdecznymi pozdrowieniami
Kościół Nowoapostolski w Polsce