Kościół
Nowoapostolski w Polsce

Kościół Nowoapostolski na całym świecie

Kościół Nowoapostolski jest Kościołem ogólnoświatowym i występuje prawie we wszystkich krajach świata. Liczba członków nieustannie wzrasta. Na całym świecie skupia miliony wiernych różnych ras i narodowości oraz różnych grup wiekowych i socjalnych.

Wszystkie zbory Nowoapostolskie tworzą jedną całość, a mianowicie Kościół Nowoapostolski. Nabożeństwa odbywają się w języku danego narodu.

Kościół założony przez Jezusa, czyli Kościół pierwotny, był Apostolski, ponieważ prowadzony był przez apostołów. Nazwa "Nowoapostolski" oznacza, że na nowo został wskrzeszony i ustanowiony pierwotnie istniejący Kościół Apostolski. Kościół Nowoapostolski, jako kontynuacja pierwotnego Kościoła, jest zupełnie z nim zgodny.

Jak wówczas, tak i obecnie:

  • Kościół Chrystusa jest prowadzony przez apostołów;
  • istnieje głowa rzeszy apostołów, dziś zwana Głównym Apostołem;
  • apostołowie mają do pomocy jako współpracowników w zborach i w okręgach; biskupów, starszych, pasterzy, ewangelistów, kapłanów i diakonów;
  • istnieją trzy sakramenty: święty chrzest wodny, święte pieczętowanie Duchem Świętym, święta wieczerza;
  • wierzący przygotowują się na dzień Pierwszego Zmartwychwstania, w którym Jezus wypełni swoją obietnicę ponownego przyjścia, aby swoich zabrać do siebie; nie chodzi tu o ogólnie rozumiany dzień ostateczny i sąd ostateczny, ale o sedno planu zbawienia Bożego, nauki Jezusa oraz wiary i nadziei chrześcijańskiej;
  • dobrowolne ofiary służą do rozwoju i finansowania zadań Kościoła.

Kościół Nowoapostolski nie pobiera żadnych składek lub opłat kościelnych i nie korzysta z finansowego wsparcia ze strony państwa. Wszelka służba w kościele, jak i udzielanie wszelkich błogosławieństw i sakramentów oraz odprawianie pogrzebów odbywa się nieodpłatnie.

Kościół nie narzuca niczego ani nie wymusza niczego, nie wydaje zakazów i nakazów, lecz udziela rad.

Życie chrześcijan nowoapostolskich cechuje się życzeniem, aby je całkowicie prowadzić w sensie Bożym. Oznacza to, aby wszystkich ludzi darzyć szacunkiem i im pomagać.

"A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem i wy byli" (Ew.Jana 14,3).

Chrześcijanin Nowoapostolski:

  • nie rości sobie prawa bycia lepszym od innych ludzi wierzących;
  • ma cel wiary, wzięcie udziału w Pierwszym Zmartwychwstaniu, uczestniczenie w ponownym przyjściu Jezusa;
  • szanuje i toleruje wiarę innych ludzi;
  • nie jest ślepym fanatykiem, ale realistą;
  • stara się żyć zgodnie ze swoją wiarą
  • może uczestniczyć w życiu publicznym i stara się sumiennie i z poczuciem odpowiedzialności wywiązać z powierzonych i przyjętych obowiązków w życiu społecznym, rodzinnym i zawodowym.

Chrześcijanie nowoapostolscy wierzą, że Bóg chce zbawić wszystkich ludzi.

W pierwszych dziesięcioleciach XIX-go wieku niektórzy głęboko wierzący chrześcijanie europejscy tęsknili za pierwotną nauką Jezusa i wiarą pierwotnego chrześcijaństwa. Świadomi nieodzowności istnienia urzędu apostolskiego modlili się o ponowne posłannictwo apostołów. Bóg wysłuchał te prośby i poprzez proroctwa z Ducha Świętego powołał pierwszych apostołów naszego czasu i dalsze urzędy duchowe Kościoła, a także doprowadził do powstania zborów kościelnych, takich jak na początku chrześcijaństwa. Nastąpił też dalszy rozwój, który doprowadził do rozszerzenia Kościoła Nowoapostolskiego na wszystkie kontynenty świata.

"Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata" (Ew.Mateusza 28,19.20).

Nasza Wiara

Chrześcijanie nowoapostolscy wierzą w Boga, w Jego Syna Jezusa Chrystusa, w Ducha Świętego, w posłannictwo apostołów. Oczekują ponownego bliskiego przyjścia Chrystusa. Przygotowanie na to zdarzenie, uzyskanie niezbędnej godności i doskonałości na dzień Pierwszego Zmartwychwstania, przede wszystkim następuje w nabożeństwach poprzez słowo Boże i sakramenty.

Głoszona nauka opiera się na Piśmie Świętym. Wiara chrześcijan nowoapostolskich opiera się na fakcie, że Jezus dał apostołom polecenie i moc, aby chrzcili wodą, udzielali Ducha Świętego i odpuszczali grzechy.

W Kościele Nowoapostolskim udzielane są trzy sakramenty ustanowione przez Jezusa:

Święty chrzest wodny jest pierwszym krokiem do społeczności z Bogiem i zostaje udzielany, niezależnie od wieku, przez urzędy kapłańskie Kościoła.

Święte pieczętowanie jest aktem udzielenia Ducha Świętego - przeprowadzanym, jak w czasach pierwotnego chrześcijaństwa - poprzez nałożenie rąk i modlitwę apostoła, a w wyniku tej czynności człowiek staje się dzieckiem Bożym.

Święta wieczerza jest uroczystością obchodzoną na pamiątkę męczeńskiej ofiary Jezusa. Godne przyjmowanie wieczerzy świętej zapewnia społeczność życiową z Jezusem Chrystusem, Synem Bożym. Uroczystość wieczerzy świętej poprzedza odpuszczenie grzechów.

Cel wiary

Nasz cel wiary wyraża się osiągnięciem wiekuistej społeczności z Bogiem Ojcem i Jego Synem. Stąd też zasadniczym punktem życia chrześcijanina nowoapostolskiego jest Pierwsze Zmartwychwstanie, czyli dzień, w którym Jezus zgodnie ze swoją obietnicą przyjdzie ponownie, aby swoich, czyli tych, których sobie wybrał i powołał, zabrać do siebie.

Chrześcijanie nowoapostolscy czekają na ponowne przyjście Chrystusa i przygotowują się do wzięcia udziału w Pierwszym Zmartwychwstaniu. Nie chodzi przy tym o ogólne oczekiwanie dnia ostatecznego lub sądu ostatecznego, lecz o sedno chrześcijańskiej wiary; ponowne przyjście Jezusa i zabranie tych, którzy na Jego przyjście przygotowali się i czekali. Duchowe przygotowanie się na spotkanie z Jezusem Chrystusem jest treścią i celem wiary i nauki Kościoła.

"Błogosławiony i święty ten, który ma udział w Pierwszym Zmartwychwstaniu" (Objawienie Jana 20,6)

Nasza społeczność

Kościół Nowoapostolski propaguje wiarę w Boga i Jego Syna Jezusa Chrystusa. Podstawę do tego stanowi Stary i Nowy Testament. W Kościele mocą wiodącą jest Duch Święty, który wzbudza żyjące słowo Boże przekazywane przez apostołów i urzędy kapłańskie. Kościół Nowoapostolski widzi swoje powołanie duszpasterskie w zwiastowaniu Ewangelii, a we wszystkich krajach powstrzymuje się od wszelkiej działalności politycznej oraz skłania swych wyznawców do wypełniania przyjętych i powierzonych im obowiązków.

Kościół Nowoapostolski nie jest odnowieniem, powtórzeniem lub imitacją pierwszego Kościoła Apostolskiego, lecz jego współczesną kontynuacją. Duch Święty, tak jak na początku, stanowi moc i powiązanie z Bogiem. Naczelnym duszpasterzem jest Główny Apostoł. Chrześcijanie nowoapostolscy widzą pozycję Głównego Apostoła w gronie apostołów w całym Kościele, jako analogiczną do stanowiska zajmowanego przez Apostoła Piotra, który był widzialną głową pierwotnego Kościoła.

"Wtedy wkładali (apostołowie) na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego" (Dzieje Apostolskie 8,17).

Nowoapostolskie zbory danego kraju lub regionu tworzą razem określony Kościół Nowoapostolski będący terytorialną, autonomiczną jednostką organizacyjną Kościoła międzynarodowego. Apostołowie, biskupi oraz inni słudzy obsługują powierzone im podokręgi i zbory.

Nabożeństwa

Zewnętrzny charakter nabożeństwa jest skromny i uroczysty. W kazaniu głoszonym bez konspektu, zwiastowana zostaje Ewangelia. Duchowni polegają na mocy Ducha Świętego. Kulminacyjnymi punktami nabożeństwa są modlitwa Ojcze Nasz, zmawiana wspólnie przez cały zbór, odpuszczenie grzechów i uroczystość świętej wieczerzy. Wyznawcom poza sakramentami udzielane są błogosławieństwa z okazji: konfirmacji, zaręczyn, ślubu, jubileuszy ślubnych. Ponadto odprawiane są także pogrzeby.

Nabożeństwa są upiększane przez chór, a częstokroć przez orkiestrę danego zboru.

Opieka duszpasterska

Kościół Nowoapostolski widzi swoje podstawowe powołanie w głoszeniu Ewangelii i w opiece duszpasterskiej. Szczególna wartość kładziona jest więc na duszpasterską opiekę wszystkich członków zboru. Wierzący są odwiedzani w swoich rodzinach, a chorych i starszych otacza się regularną pielęgnacją duchową. Młodzież zbiera się na nabożeństwa dla młodzieży oraz na inne spotkania młodzieżowe. Dzieci zależnie od wieku uczęszczają na nabożeństwa dla dzieci, naukę religii lub naukę konfirmacyjną.

Otwarte drzwi

Nabożeństwa w Kościele nowoapostolskim nie mają charakteru zgromadzeń za zamkniętymi drzwiami. Każdy jest serdecznie witany, zarówno w przypadku jednorazowego, czy też wielokrotnego uczestnictwa w nabożeństwie. Kto chce sprawdzać naukę apostolską może to czynić tak długo, jak tylko zechce. Kto wyraża życzenie należenia do tej społeczności może zostać przyjęty, a po dogłębnym poznaniu zasad wiary przystąpić do świętego pieczętowania czyli przyjęcia daru Ducha Świętego. Nowoapostolskie wyznanie wiary jest bezwzględnie wiążące dla wszystkich chrześcijan nowoapostolskich.

"I trwali w nauce apostolskiej i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach" (Dzieje Apostolskie 2,42)

Nabożeństwo
Nabożeństwo
Główny Apostoł
Główny Apostoł
Nabożeństwo
Nabożeństwo
Nabożeństwo
Nabożeństwo
Nabożeństwo
Nabożeństwo
Święty chrzest wodny
Święte pieczętowanie
Święta wieczerza
Główny Apostoł
Główny Apostoł
Nabożeństwo
Nabożeństwo dla młodzieży
Nabożeństwo dla młodzieży
Nabożeństwo